به گزارش همشهری آنلاین و به نقل از وب‌سایت نیواطلس، به دلیل تغییرات فیزیولوژیکی مداوم بیمار، آنچه در ابتدا دوز ایده‌آل دارویی مانند وارفارین بود ممکن است با گذشت زمان چندان ایده‌آل نباشد. این دارو ممکن است در صورت بروز پارگی از لخته شدن خون فرد جلوگیری کند، یا ممکن است اجازه دهد لخته‌های خونی بالقوه کشنده در شریان‌های آنها تشکیل شود.
آزمایش‌های سنتی نمونه‌های خون را تجزیه و تحلیل می‌کنند تا بررسی کنند که آیا «لخته‌پذیری» خون یک فرد تحت درمان هنوز در محدوده طبیعی و ایمن است یا خیر. اگر اینطور نیست، دوز آنها یا افزایش یا کاهش می یابد.
دانشمندان دانشگاه واشنگتن به مدیریت جاستین چان، دانشجوی دکترا، دکتر کلی مایکلسن و پروفسور شیام گولاکوتا، تصمیم گرفتند چنین آزمایشی را روی گوشی هوشمند خود بیمار بیاورند. سیستم نمونه اولیه از یک دستگاه پلاستیکی ارزان‌قیمت استفاده می‌کند که در یک انتهای گوشی نصب می‌شود و یک فنجان کوچک را زیر دوربین گوشی آویزان می‌کند.
برای هر بررسی، کاربر باید یک قطره خون را به فنجان اضافه کند که حاوی یک ذره کوچک مس و یک ماده شیمیایی است که فرآیند انعقاد خون را آغاز می‌کند. سپس موتور ویبره تلفن همراه، فنجان را تکان می‌دهد و دوربین در همین حال، حرکت ذره را کنترل می‌کند که سرعت آن کاهش می‌یابد و سپس با تشکیل شدن لخته، از حرکت می‌ایستد. پژوهشگران نشان دادند که این روش در محدوده دقت دستگاه‌های استاندارد این حوزه قرار دارد.
بنابراین این نرم‌افزار قادر است «زمان پروترومبین» (PT) بیمار را که مدت زمانی است که برای تشکیل لخته طول می‌کشد، به همراه «نسبت نرمال شده بین‌المللی» (INR) که بر اساس PT آنها است، محاسبه کند. اگر برنامه تشخیص دهد که PT/INR در منطقه امن قرار نمی‌گیرد، به بیمار توصیه می‌شود که به پزشک خود اطلاع دهد.
هنگامی که این فناوری برای تجزیه و تحلیل نمونه‌های خون گرفته شده از ۸۰ بیمار ناشناس استفاده شد، نتایج آن تقریبا همانی را نشان داد که از طریق تکنیک‌های آزمایش سنتی به دست آمده بود. فرصت‌های تجاری سازی اکنون در حال پیگیری است.
شیام گولاکوتا در این خصوص می‌گوید: «تقریبا همه تلفن‌های هوشمند دهه گذشته دارای یک موتور لرزشی و یک دوربین هستند. این بدان معناست که تقریبا همه کسانی که تلفن دارند می‌توانند از این فناوری استفاده کنند.
نظر شما